Monumentalisme
Ook het monumentalisme is een richting die tijdens de renaissance opgang deed.
Het monumentalisme wordt vooral gekenmerkt door de grootschaligheid van kunst, gebouwen en andere ontwerpen.
Een goed voorbeeld is de Sint Pieter in Rome, ontworpen door de architect Bramant. Het doel was een gebouw dat alle gebouwen uit de oudheid in het niet zou doen verzinken. Na het overlijden van de architect nam Michelangelo de leiding over de bouw over en drukte zijn stempel op de kunstzinnige afwerking zoals de bekende fresco's in de Sixtijnse kapel.
Figuren werden tijdens het monumentalisme overdreven voorgesteld. Schilderijen, wandschilderingen en plafondschilderingen konden beslist niet groot genoeg zijn. Voor de opdrachtgever vormde de grootte van het werk een soort van statussymbool. Eigenlijk iets dat we ook tegenwoordig in allerlei vormen terugzien.
Het monumentalisme is geleidelijk aan overgegaan in de barok.
Typerende kunstenaars in het monumentalisme
- Donato Bramante;
- Andrea del Castagno;
- Antonio Allegri Correggio;
- Sebastiano Del Piombo;
- Lorenzo Ghiberti;
- Jean de Giambologna;
- Giorgio Giorgione;
- Hugo van der Goes;
- Michelangelo Buonarotti.
