Idealisme
De belangrijkste kunstenaars uit de Renaissance als Leonardo, Rafaël en Michelangelo worden allemaal geassocieerd met de richting van het idealisme. Kenmerkend voor het idealisme is de neiging om alle schoonheid van vormen zo optimaal mogelijk uit te drukken. Het idealisme is een stroming binnen de renaissance die rond 1400 begint en rond 1530 eindigt.
De fantasie van de kunstenaar mocht bij het idealisme een belangrijke rol spelen, omdat de werkelijkheid ofwel de fysieke wereld ondergeschikt geacht werd aan de schoonheid of de geest en de ziel.
Deze ziel is het belangrijkste voor de idealisten, Deze verkiezen ze boven het lichaam, boven materiële zaken. Ook de historie speelt minder een rol dan in andere stromingen binnen de renaissance. Dit heeft tot gevolg dat de fantasie van de kunstenaar een grote rol gaat spelen. Deze moet dan toch die werkelijkheid gaan vervangen. Voor dit soort kunst wordt ook wel de term "disegno" gebruikt.
Het idealiseren vinden we ook terug bij het weergeven van personen waarbij ook de modellen ideaal qua vorm en proportie worden afgebeeld.
Als een kunstenaar dit voor laat gaan boven het weergeven van de werkelijkheid en de juiste verhoudingen dan kunnen we van een idealistische kunstenaar spreken.
Voorbeelden van kunstenaars die tot de stroming van het idealisme worden gerekend zijn Donatello, Dürer, Michelangelo en Rafaël.
Typerende kunstenaars binnen het idealisme
- Bartolommeo;
- Jacopo Bassano;
- Leonardo Da Vinci;
- Veneziano Domenico;
- Albrecht Dürer;
- Nicholas Hilliard;
- Hans Holbein de Jongere;
- Michelangelo Buonarotti;
- Raffaello Sanzio Raphael;
Andere richtingen binnen de renaissance
- Internationale gotiek
- Classicisme
- Secularisme
- Monumentalisme
- Humanisme
- Perspectivisme
- Illusionisme
- Naturalisme
- Maniërisme
