KUNSTENAARS | Frank Lloyd Wright
De grote invloed van Frank Lloyd Wright op de moderne architectuur
Wie was Frank Lloyd Wright?
Frank Lloyd Wright wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke architecten van de 20e eeuw. Zijn innovaties op het gebied van architectuur en ontwerp hebben de manier waarop we over ruimte, vorm en de relatie tussen gebouwen en hun omgeving denken, fundamenteel veranderd. Wrights visie, die zowel natuurlijke als menselijke elementen in harmonie bracht, heeft hem een blijvende nalatenschap bezorgd in de wereld van de architectuur. In dit stuk zullen we ingaan op zijn leven, zijn filosofieën en zijn belangrijkste werken, om zo een compleet beeld te schetsen van deze aparte architect.
"Less is only more where more is no good." - Frank Lloyd Wright
Vroege leven en invloeden
Frank Lloyd Wright werd geboren op 8 juni 1867 in Richland center, Wisconsin, in de Verenigde Staten. Hij groeide op in een gezin waar cultuur en educatie hoog in het vaandel stonden. Zijn moeder, Anna Lloyd Jones, was een groot voorstander van de educatieve methode van Friedrich Froebel, waarbij kinderen werden aangemoedigd om met hun handen te leren en te creëren. Deze opvoeding legde de basis voor Wrights creatieve denken. zijn vader, William Carey Wright, was een muzikant en predikant en hoewel hij op jonge leeftijd uit Wrights leven verdween, wordt aangenomen dat zijn muzikale achtergrond Wrights latere ontwerpen heeft beïnvloed door zijn gevoel voor ritme en harmonie in architectuur.
Wrights opleiding aan de universiteit van Wisconsin was niet voltooid, maar hij verliet de school in 1887 en verhuisde naar Chicago. In die tijd was Chicago een bloeiende stad voor de architectuur, vooral na de verwoestende brand van 1871. Wright kreeg de kans om te werken voor de prestigieuze architectenfirma van Adler &Sullivan, waar hij zich vooral ontwikkelde onder de invloed van Louis Sullivan, een van de grootste architecten van die tijd. Sullivan was een groot voorstander van de uitspraak “vorm volgt functie”, een principe dat Wright zou blijven toepassen en verfijnen gedurende zijn carrière.
Organische architectuur
Een van de belangrijkste bijdragen van frank Lloyd Wright aan de architectuur was zijn concept van "organische architectuur". Dit was de visie dat gebouwen in harmonie met hun natuurlijke omgeving zouden moeten staan, in plaats van er tegenin te werken. Wright geloofde dat een huis of ander gebouw deel moest uitmaken van het landschap waarin het stond en dat het ontwerp rekening moest houden met de natuurlijke elementen zoals licht, water en vegetatie.
Een van de meest iconische voorbeelden van Wrights organische architectuur is het beroemde "Fallingwater"-huis in Pennsylvania, voltooid in 1939. Dit huis werd letterlijk bovenop een waterval gebouwd en lijkt bijna op natuurlijke wijze uit de rotsen en bomen te zijn gegroeid. de horizontale lijnen van het ontwerp weerspiegelen de lagen van het omringende gesteente, terwijl het geluid van het stromende water een constante aanwezigheid is binnen het huis. Fallingwater wordt vaak beschouwd als het hoogtepunt van Wrights organische visie, waar binnen- en buitenruimten gladjes in elkaar overgaan.
De prairie school
Een ander belangrijk aspect van Wrights werk is zijn betrokkenheid bij de "prairie school", een architectonische stroming die zich in het begin van de 20e eeuw in het Midwesten van de verenigde staten ontwikkelde. De prairie school werd gekenmerkt door lage, horizontale gebouwen met platte of licht hellende daken, grote ramen en open plattegronden. deze stijl was een reactie op de victoriaanse architectuur, die Wright als te benauwd en te gefragmenteerd beschouwde.
Wrights eigen huizen in deze stijl, bekend als de "prairie houses", benadrukten horizontale lijnen die de uitgestrekte vlaktes van het Amerikaanse Midwesten nabootsten. Een van de beroemdste voorbeelden is het Robie house, gebouwd in 1909 in Chicago. Het Robie house heeft een lange, lage vorm met grote overhangende daken en uitgestrekte vensters, wat een gevoel van ruimte en licht creëert. De open plattegrond was totaal anders voor die tijd en liet bewoners vrij bewegen tussen verschillende ruimtes zonder het gevoel opgesloten te zijn in afzonderlijke kamers.
Innovaties in binnenhuisarchitectuur
Naast zijn radicale architecturale ontwerpen, was Wright ook een pionier op het gebied van interieurontwerp. Hij geloofde dat de binnenkant van een gebouw net zo belangrijk was als de buitenkant en dat ze elkaar moesten aanvullen. Zijn benadering van interieurontwerp was gebaseerd op dezelfde principes van harmonie en organische integratie die hij in zijn architectuur toepaste.
Wright ontwierp vaak meubels, verlichtingsarmaturen en zelfs glas-in-loodramen die speciaal voor zijn gebouwen waren gemaakt. Dit creëerde een samenhangend geheel waarin elk onderdeel van het ontwerp op de andere delen inspeelde. Zijn meubels waren vaak van hout en vertoonden eenvoudige, geometrische vormen die goed aansloten bij de strakke lijnen van zijn gebouwen. Het idee van een "totale ontwerper" die elk aspect van een gebouw en het interieur controleerde, was een radicale breuk met de heersende opvatting dat architectuur en interieurontwerp gescheiden kunstrichtingen waren.
Taliesin en Taliesin west
Frank Lloyd Wrights persoonlijke en professionele leven werd gekenmerkt door zowel grote successen als aanzienlijke tegenslagen. In 1911 begon hij met de bouw van zijn eigen huis en studio, Taliesin, in spring green, Wisconsin. Dit werd zijn permanente woon- en werkplek en hoewel het verschillende keren door brand werd verwoest, bouwde Wright het steeds weer op.
Taliesin is een belangrijk voorbeeld van Wrights organische architectuur, omdat het perfect in het landschap van de Wisconsin-heuvels past. Het huis fungeerde ook als een leerschool voor jonge architecten, die onder Wrights leiding werkten en studeerden. Later in zijn leven bouwde Wright een tweede Taliesin in Arizona, bekend als Taliesin west, dat als zijn winterhuis en studio diende.
Het Guggenheim museum
Een van de laatste en meest iconische werken van Frank Lloyd Wright is het Solomon r. Guggenheim museum in New York, dat in 1959 werd voltooid, slechts enkele maanden na zijn dood. Dit museum staat bekend om zijn unieke spiraalvormige ontwerp, dat een radicale breuk was met traditionele museumarchitectuur. In plaats van rechte gangen en afzonderlijke kamers ontwierp Wright een enkele spiraalvormige helling die bezoekers op een vloeiende manier door de tentoonstelling leidt.
Het Guggenheim museum werd gezien als een meesterwerk en markeerde het einde van Wrights carrière met een groots gebaar. Het gebouw is een symbool van zijn innovatieve geest en zijn onvermogen om zich aan te passen aan ingeroeste gewoonten en rituelen. In plaats daarvan creëerde hij een nieuwe manier van denken over ruimte, vorm en functie die blijvende invloed heeft gehad op de architectuur wereldwijd.
Nalatenschap
Frank Lloyd Wrights invloed op de moderne architectuur is onmiskenbaar. Zijn radicale ideeën over ruimte, materialen en de relatie tussen mens en natuur hebben de basis gelegd voor de moderne architectuur zoals we die nu kennen. zijn werken, waaronder het Robie house, fallingwater, Taliesin en het Guggenheim museum, zijn stuk voor stuk monumenten van zijn visie en creativiteit.
Wat Wright zo bijzonder maakt, is niet alleen zijn technische vaardigheid, maar ook zijn filosofische benadering van architectuur. Hij zag gebouwen niet als geïsoleerde objecten, maar als levende entiteiten die in harmonie moesten zijn met hun omgeving en hun bewoners. Zijn organische architectuur blijft een inspiratiebron voor architecten over de hele wereld en zijn nalatenschap zal nog vele generaties lang voortleven.
