Betekenisperspectief
In de vroege jaren van de schilderkunst kon men met de werking van het perspectief niet goed uit de voeten. Er werd door verschillende kunstenaars wel wat gestoeid met de plaatsing van objecten in de schilderijen, maar dat was het wel zo'n beetje. En wat voor de hand lag als je de plaatsing van personen niet echt goed kon krijgen, was dan om de opdrachtgever en andere belangrijk geachte personen een prominente plaats op het schilderij te geven. Dat kan nooit kwaad, nietwaar?Deze techniek waarbij bepaalde personen te groot worden afgebeeld ten opzichte van de rest van de omgeving, wordt betekenisperspectief genoemd. Het was simpel: hoe duidelijker je aanwezig was op het doek, hoe belangrijker je was voor dit schilderij.
Met de komst van het lineaire perspectief met verdwijnpunten op de horizon, zoals we dat nu vandaag de dag ook nog kennen, verdween het betekenisperspectief uit het zicht. De plaatsing van personen werd objectiever en afhankelijk van de plaats in het totale tafereel dat weergegeven werd.
